اختلال برانگیختگی ذهنی زمانی رخ می دهد که یک پاسخ تناسلی به تحریک جنسی وجود داشته باشد. با این حال، هیچ آگاهی ذهنی از لذت جنسی وجود ندارد. اختلال برانگیختگی جنسی ترکیبی زمانی است که هم پاسخ تناسلی و هم پاسخ ذهنی به تحریک جنسی وجود نداشته باشد.
اختلال برانگیختگی جنسی زنان چیست؟
این اختلال جنسی زنان زمانی رخ می دهد که بدن به تحریک جنسی پاسخ نمی دهد.
قبلاً شرایط خودش را در نظر می گرفت. پزشکان آن را متفاوت از اختلال میل جنسی کم‌فعال درمان کردند. این به عدم تمایل به فعالیت جنسی اشاره دارد.
با این حال، کارشناسان اخیراً به این نتیجه رسیدند که تمایز بین این دو شرایط بسیار دشوار است. در پاسخ، طبق دستورالعمل‌های جدید در نسخه جدید راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، پزشکان اکنون از اصطلاح اختلال علاقه/برانگیختگی جنسی زنان (FSIAD) استفاده می‌کنند.
FSIAD یکی از چندین بیماری است که در زیر چتر اختلال عملکرد جنسی قرار می گیرد که شامل موارد زیر نیز می شود:
- درد در هنگام مقاربت
- ناتوانی در ارگاسم
- کمبود میل جنسی
در حالی که داشتن یک اختلال عملکرد جنسی می تواند احساس انزوا کند، در واقع نسبتاً رایج است. حدود 40 درصد از زنان برخی از انواع اختلالات عملکرد جنسی مانند FSIAD را در زندگی خود تجربه می کنند.
FSIAD می تواند خسته کننده باشد، اما قابل درمان است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد علائم و گزینه های درمانی موجود، ادامه مطلب را بخوانید.
علائم اختلال برانگیختگی چیست؟
برای بسیاری از زنان، علائم FSIAD می آید و می رود. برخی از آنها هر بار که سعی در برقراری رابطه جنسی یا فعالیت جنسی دارند، علائمی دارند. دیگران ممکن است فقط گاهی اوقات آنها را تجربه کنند.
علائم FSIAD عبارتند از:
کاهش میل جنسی. ممکن است علاقه خود را به رابطه جنسی از دست بدهید. در حالی که این می تواند به دلیل عدم برانگیختگی باشد، ممکن است نشانه ای از استرس و اضطراب ناشی از FSIAD نیز باشد.
افکار کمی مرتبط با رابطه جنسی. ممکن است به ندرت به رابطه جنسی فکر کنید.
شروع کمتر فعالیت جنسی ممکن است شما شروع به رابطه جنسی نکنید و ممکن است نسبت به تلاش های شریک برای شروع رابطه جنسی بی توجه باشید.
کاهش هیجان یا لذت جنسی در حین رابطه جنسی. تحریکات جنسی یا چیزهای دیگری که قبلاً شما را روشن می کرد، دیگر انجام نمی دهند.
کاهش برانگیختگی ناشی از نشانه های جنسی داخلی یا خارجی. ممکن است دیگر با نشانه هایی مانند صمیمیت روانی، خواندن در مورد رابطه جنسی لذت بخش، یا یادآوری یک فانتزی وابسته به عشق شهوانی تحریک نشوید.
عدم وجود احساسات تناسلی یا غیر تناسلی در حین رابطه جنسی. هنگام داشتن رابطه جنسی، ممکن است احساس زیادی در ناحیه تناسلی خود یا سایر مناطق اروژن نداشته باشید.
چه چیزی باعث این اختلال می شود؟
برانگیختگی مجموعه ای از اتفاقات را در بدن به وجود می آورد: جریان خون به بافت های اطراف دهانه واژن و کلیتوریس افزایش می یابد و باعث تورم می شود. واژن روان کننده طبیعی تولید می کند.
این رویدادها نتیجه یک سری واکنش های زنجیره ای هستند. هر گونه وقفه در روند می تواند باعث FSIAD شود.
بسیاری از چیزها، چه روانی و چه فیزیکی، می توانند بر روند برانگیختگی تأثیر بگذارند.
علت روانی اختلال برانگیختگی
مسائل سلامت عاطفی و روانی که می تواند باعث FSIAD شود عبارتند از:
- عزت نفس پایین
- تصویر بدن ضعیف
- استرس
- اضطراب
- افسردگی
- مشکلات رابطه
- افکار منفی
- گناه
- تروما
- علل هورمونی
هورمون ها عنصر ضروری برانگیختگی هستند. تغییرات در سطح هورمون ممکن است بر توانایی شما برای برانگیختگی تأثیر بگذارد. با این حال، مشخص نیست که آیا رابطه مستقیمی بین سطح هورمون و عملکرد جنسی وجود دارد یا خیر.
مواردی که می توانند باعث تغییرات هورمونی و FSIAD احتمالی شوند عبارتند از:
- یائسگی
- قرص های ضد بارداری
- بارداری
- علل تشریحی
برخی از علت بالقوه تشریحی عبارتند از:
- کاهش جریان خون به واژن
- آسیب عصبی در لگن
- عفونت واژن یا مثانه
- نازک شدن و خشک شدن بافت های واژن
- علل دیگر
عوامل دیگری نیز می توانند منجر به FSIAD شوند، از جمله:
داروها مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، نوعی داروی ضد افسردگی، ممکن است باعث ایجاد FSIAD شوند.
درمان های پزشکی اگر تحت شیمی درمانی یا پرتودرمانی هستید، ممکن است FSIAD را تجربه کنید. به همین ترتیب، جراحی اخیر ممکن است با برانگیختگی و تحریک جنسی تداخل داشته باشد.
شبیه سازی جنسی ناکافی اگر تحریکی که از خودتان یا شریک زندگیتان دریافت می کنید کافی نباشد، ممکن است در برانگیختگی مشکل داشته باشید.
دیابت می تواند بر سیستم عصبی و عروقی شما تأثیر بگذارد. این ممکن است برانگیختگی را دشوارتر کند زیرا بدن شما قادر به ارسال هورمون ها، خون و سیگنال های الکتریکی لازم برای برانگیختگی نیست.
چه کسی به این اختلال مبتلا می شود؟
در حالی که FSIAD می تواند هر زنی را تحت تاثیر قرار دهد، به نظر می رسد زنان مسن بیشتر آن را تجربه می کنند. از آنجا که FSIAD یک اصطلاح جدید تعریف شده بر اساس DSM-5 است، مطالعاتی در مورد وقوع واقعی آن هنوز منتشر نشده است.
مطالعات منبع معتبر در مورد اختلال برانگیختگی جنسی زنان نشان می دهد که میل جنسی کم و مشکلات مربوط به برانگیختگی جنسی به طور گسترده ای بر اساس سن، محیط فرهنگی، مدت علائم و وجود پریشانی متفاوت است.
مطالعه‌ای در سال 2009 نشان داد که 3.3 درصد از شرکت‌کنندگان در سنین 18 تا 44 سال به اختلال برانگیختگی جنسی زنان مبتلا بودند، در حالی که 7.5 درصد از شرکت‌کنندگان بین 45 تا 64 سال آن را تجربه کردند.
تشخیص اختلال برانگیختگی
تشخیص FSIAD گاهی اوقات برای پزشکان سخت است زیرا بسیاری از موارد شامل ترکیبی از شرایط زمینه ای است. علاوه بر این، بسیاری از زنان ممکن است از صحبت با پزشک در مورد علائم و زندگی جنسی خود احساس ناراحتی کنند. این امر از تشخیص بسیاری از زنان جلوگیری می کند.
اکثر پزشکان با پرسیدن یک سری سوالات در مورد سلامت جنسی و روانی شما شروع می کنند. در مرحله بعد، آنها احتمالاً یک معاینه لگنی برای رد هر گونه علل فیزیکی علائم شما، مانند عفونت یا آسیب عصبی، به شما می دهند.
در برخی موارد، پزشک ممکن است یک آزمایش کامل شمارش خون نیز انجام دهد تا ایده بهتری از سلامت کلی شما داشته باشد.
اگر پزشک تشخیص دهد که علائم شما به دلایل فیزیکی نیست، ممکن است شما را به یک روان درمانگر متخصص در سلامت جنسی ارجاع دهد. این متخصص سلامت می تواند به شما کمک کند تا علت عاطفی پشت FSIAD خود را کشف کنید و به شما کمک کند تا یک برنامه درمانی مناسب خود را ایجاد کنید.
اگر احساس راحتی نمی کنید که با پزشک خود در مورد علائم خود صحبت کنید، به دنبال یک علامت جدید باشید.
انجمن بین المللی برای مطالعه سلامت زنان ابزاری را ارائه می دهد که به شما امکان می دهد ارائه دهندگان بهداشت جنسی آموزش دیده را در منطقه خود جستجو کنید.
انجمن آمریکایی مربیان، مشاوران و درمانگران جنسی (AASECT) همچنین فهرستی ملی از درمانگران و مشاوران جنسی معتبر ارائه می دهد.
درمان اختلال برانگیختگی
درمان FSIAD بر شناسایی علل زمینه‌ای و درمان آنها متمرکز است. بسیاری از زنان متوجه می شوند که ترکیبی از درمان ها به نظر می رسد بهترین کار را انجام دهد.
بسته به علت زمینه‌ای، درمان‌ها اغلب شامل دارو، درمان یا ترکیبی از هر دو هستند.
برخی از درمان های مرتبط با دارو
هورمون درمانی، اگر علت اصلی هورمونی باشد، هورمون درمانی ممکن است به درمان استروژن یا تستوسترون پایین، خشکی واژن یا درد در حین مقاربت کمک کند.
تغییر دوز دارو اگر دارویی که مصرف می کنید، مانند یک داروی ضد افسردگی، باعث علائم شما می شود، تنظیم دوز ممکن است کمک کند.
کار با یک درمانگر متخصص در سلامت جنسی، چه به تنهایی یا با همسرتان، می تواند به رفع برخی از عناصر روانشناختی FSIAD کمک کند.
حتی اگر هیچ بیماری زمینه‌ای در زمینه سلامت روان ندارید، یک درمانگر می‌تواند به شما کمک کند تا آنچه را که واقعاً شما را تحریک می‌کند و موانعی که سر راهتان قرار می‌گیرند شناسایی کنید. آنها همچنین می توانند راهنمایی هایی در مورد چگونگی ایجاد اعتماد و صمیمیت با شریک زندگی خود ارائه دهند که می تواند نقش زیادی در برانگیختگی داشته باشد.
درمانگر سلامت روان
هنگامی که به دنبال یک درمانگر هستید، به ملاقات شخصی که یک درمانگر جنسی است فکر کنید. اینها متخصصان سلامت روان هستند که بر جنبه‌های مختلف تمایلات جنسی تمرکز می‌کنند، از برخورد با آسیب‌های گذشته گرفته تا کمک به افراد در شناسایی آنچه آنها را برانگیخته است.
در خانه، می‌توانید محیطی آرام‌بخش ایجاد کنید تا به مغز و بدن خود کمک کنید تا برای انواع فعالیت‌های جنسی آماده شوند.
با عناصر مختلف مانند نور ملایم، موسیقی آرامش بخش یا پارچه های نرم آزمایش کنید. اگر در یک رابطه شریکی هستید، می‌توانید با همسرتان در مورد انجام فعالیت‌های جنسی خارج از مقاربت، مانند ماساژ یا دوش گرفتن با هم صحبت کنید.
علت روانی و بیولوژیکی
علل روانی و بیولوژیکی اختلال برانگیختگی جنسی زنان وجود دارد که این دو اغلب با هم تداخل دارند. بیماری های طولانی مدت مانند دیابت، مولتیپل اسکلروزیس و بیماری عروقی می توانند با ایجاد نوروپاتی محیطی و کاهش/از دست دادن حس تناسلی منجر به اختلال برانگیختگی تناسلی شوند. افسردگی، عدم تعادل هورمونی پس از یائسگی یا زایمان، برخی داروها مانند قرص های ضد بارداری، یا مشکلات رابطه می تواند منجر به اختلالات برانگیختگی تناسلی و ذهنی شود.
یک زن مبتلا به اختلال برانگیختگی جنسی باید توسط یک پزشک آشنا به رشته پزشکی جنسی زنان ارزیابی شود. یک ارزیابی روانی اجتماعی و پزشکی کامل باید انجام شود. پس از تشخیص، گزینه های درمانی بررسی می شوند. این موارد عبارتند از: رابطه جنسی درمانی، رابطه درمانی، قطع برخی از داروها، استفاده بدون برچسب ویاگرا، ولبوترین و تستوسترون، لوسیون Zestra، دستگاه درمان کلیتورال EROS، درمان های گیاهی مانند ArginMax، درمان با ویبراتور، استفاده از روان کننده ها و هورمون درمانی مانند استروژن موضعی.
اختلال برانگیختگی عملکرد جنسی
اختلال عملکرد جنسی زنان یک اصطلاح پزشکی برای مشکلات جنسی مداوم است که شما یا شریک زندگیتان را ناراحت می کند. مشکلات ممکن است شامل پاسخ جنسی، میل، ارگاسم یا درد در حین رابطه جنسی باشد.
بسیاری از افراد در برخی مواقع مشکلات جنسی دارند. برخی آنها را در طول زندگی خود دارند. اختلال عملکرد جنسی زنان ممکن است در هر مرحله از زندگی رخ دهد. ممکن است فقط گاهی یا همیشه در طول رابطه جنسی اتفاق بیفتد.
پاسخ جنسی پیچیده است. این شامل نحوه عملکرد بدن شما، احساسات شما، اتفاقاتی که در زندگی شما می افتد، اعتقادات شما، سبک زندگی شما و نحوه ارتباط شما با شریک زندگی شما است. مشکل در هر یک از این زمینه ها می تواند بر میل، برانگیختگی یا رضایت جنسی تأثیر بگذارد. درمان اغلب شامل بیش از یک رویکرد است.
عوامل مشکلات اختلال جنسی
مشکلات اختلال عملکرد جنسی اغلب با تغییر هورمون ها شروع می شود. این ممکن است بعد از بچه دار شدن یا در دوران یائسگی باشد. بیماری‌های مهمی مانند سرطان، دیابت یا بیماری قلبی نیز می‌توانند به اختلال عملکرد جنسی اضافه کنند.
عواملی که به مشکلات جنسی می افزایند
فیزیکی: شرایط پزشکی می تواند منجر به اختلال عملکرد جنسی شود. اینها ممکن است شامل سرطان، دیابت، نارسایی کلیه، مولتیپل اسکلروزیس، بیماری قلبی و مشکلات مثانه باشد. برخی داروها می توانند میل جنسی شما را کاهش داده و ارگاسم را برای شما دشوارتر کنند. اینها شامل برخی از داروها برای درمان افسردگی، فشار خون بالا، آلرژی و سرطان است.
هورمونی: سطوح پایین استروژن پس از یائسگی ممکن است منجر به تغییراتی در بافت‌های تناسلی و نحوه واکنش شما به رابطه جنسی شود. استروژن پایین منجر به جریان خون کمتر به لگن می شود. این می تواند باعث شود که احساس کمتری در اندام تناسلی خود داشته باشید و برای برانگیختگی و رسیدن به ارگاسم به زمان بیشتری نیاز داشته باشید.
پوشش واژن نیز نازک تر می شود و کشش کمتری دارد. عدم فعالیت جنسی می تواند این را بدتر کند. این عوامل می توانند منجر به مقاربت دردناکی شوند که به آن دیسپارونی می گویند. میل جنسی نیز با کاهش سطح هورمون کاهش می یابد.
سطح هورمون های بدن شما پس از زایمان و در طول شیردهی تغییر می کند. این می تواند منجر به خشکی واژن شود و بر تمایل شما به رابطه جنسی تأثیر بگذارد.
روانی و اجتماعی. اضطراب یا افسردگی که درمان نمی شود می تواند باعث اختلال در عملکرد جنسی شود یا به آن بیفزاید. استرس طولانی‌مدت، سابقه سوء استفاده جنسی، نگرانی‌های بارداری و نیاز به داشتن یک نوزاد نیز همینطور است.
مشکلات با شریک زندگی شما می تواند بر زندگی جنسی شما تأثیر بگذارد. همینطور مسائل فرهنگی و مذهبی و مشکلات مربوط به تصویر بدن.
خلاصه اختلال برانگیختگی
بسیاری از زنان در برخی مواقع نوعی اختلال عملکرد جنسی را تجربه می کنند، از جمله مشکلات برانگیختگی. در حالی که داشتن FSIAD می تواند احساس انزوا و ناامیدی داشته باشد، اما می توان آن را درمان کرد.
برای رد هر گونه شرایط فیزیکی یا روانی زمینه ای که ممکن است باعث علائم شما شود، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. همچنین می توانید به تنهایی یا با شریک زندگی خود به یک متخصص جنسی مراجعه کنید.