انواع بهترین دارو برای سوزش معده چیست؟

سوزش معده زمانی اتفاق می‌افتد که اسید معده به لوله‌ای که غذا را از دهان شما به معده می‌برد (مری) برمی‌گردد. اسید معده قرار است در معده شما بماند. اما اگر دریچه معیوب بالای معده شما نشتی داشته باشد، اسید می تواند شسته شود (یا “رفلاکس”) و باعث ایجاد احساس سوزشی به نام سوزش معده شود که ربطی به قلب شما ندارد.

در حالت ایده آل، می توانید علائم رفلاکس را به سادگی با کاهش وزن یا تغییر عادات خود کاهش دهید، مانند دراز نکشیدن در عرض 2 ساعت پس از غذا خوردن. اما اگر تغییر عادات شما را تسکین نمی دهد، داروهای بدون نسخه و نسخه ای زیادی وجود دارند که می توانند به خنک شدن سوختگی کمک کنند.

قبل از اینکه یکی را انتخاب کنید، گزینه ها را بشناسید. و به خاطر داشته باشید که گاهی اوقات چیزی که فکر می کنید دل درد است چیز دیگری است. بنابراین قبل از شروع هر گونه درمان سوزش معده، بهتر است برای سایر موارد به پزشک مراجعه کنید.

انواع مختلفی از داروهای سوزش معده برای کاهش علائم وجود دارد. اگر این موارد به اندازه کافی کمک نکردند، با پزشک خود در مورد چیزهای دیگری که ممکن است کمک کند. علاوه بر تغییرات سبک زندگی، صحبت کنید.

آنتی اسیدها برای سوزش معده

آنتی اسیدها اسید معده را خنثی می کنند تا سوزش سر دل، ترش معده، سوء هاضمه اسیدی و ناراحتی معده را کاهش دهند. برخی از آنتی اسیدها همچنین حاوی سیمتیکون هستند، ماده ای که به بدن شما کمک می کند تا از شر گاز خلاص شود. برخی از آنتی اسیدها حاوی موادی هستند که می توانند باعث اسهال شوند، مانند منیزیم، یا یبوست، مانند آلومینیوم.

نمونه هایی از آنتی اسیدها عبارتند از:

• ژل هیدروکسید آلومینیوم
• کربنات کلسیم (Alka-Seltzer، Tums)
• هیدروکسید منیزیم (شیر منیزیا)
• Gaviscon، Gelusil، Maalox، Mylanta، Rolaids
• پپتو بیسمول

شما باید آنتی اسیدها را دقیقاً طبق دستور پزشک یا بر اساس برچسب بسته مصرف کنید. اگر از قرص‌ها استفاده می‌کنید، برای تسکین سریع‌تر آن‌ها را قبل از قورت دادن خوب بجوید.

حتما دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید تا از مصرف بیش از حد آنتی اسیدها یا مصرف بیش از حد آن ها خودداری کنید. عوارض جانبی شامل یبوست، اسهال، تغییر رنگ حرکات روده و گرفتگی معده است.

کاهش دهنده اسید برای سوزش معده

دو نوع دارو وجود دارد که تولید اسید را در معده کاهش می دهد: آنتاگونیست های هیستامین (آنتاگونیست های H2 یا مسدود کننده های H2) و مهارکننده های پمپ پروتون هست.

نمونه هایی از مسدود کننده های H2 موجود بدون نسخه عبارتند از:

• سایمتیدین (تاگامت HB)
• فاموتیدین (Pepcid AC، Zantac 360)
• نیزاتیدین (اکسید، اکسید AR)

رانیتیدین مسدودکننده H2 که در محصولات قدیمی زانتاک وجود داشت، در سال 2020 پس از اینکه مشخص شد حاوی یک عامل سرطان زا است، از بازار حذف شد.

مهارکننده های پمپ پروتون اسموپرازول (Nexium 24HR)، لانزوپرازول (Prevacid 24HR) و امپرازول (Prilosec OTC) برای درمان سوزش معده مکرر (دو بار یا بیشتر در هفته) به مدت 14 روز بدون نسخه به فروش می رسند. این نوع داروها به صورت نسخه های با قدرت بالاتر نیز در دسترس هستند. آنها را طبق دستورالعمل روی بسته یا طبق توصیه پزشک مصرف کنید.

اگر این داروها علائم شما را تسکین ندهند، یا اگر علائم سوزش سر دل شما بدتر شود یا بیش از 2 هفته طول بکشد، باید به پزشک مراجعه کنید.

داروی کاهش اسید برای سوزش معده

Pepcid Complete قابلیت خنثی‌سازی اسید یک آنتی‌اسید و فعالیت‌های کاهش‌دهنده اسید یک مسدودکننده H2 را ترکیب می‌کند. Zegerid OTC یک مهارکننده پمپ پروتون را با بی کربنات سدیم ترکیب می کند.

داروهای تجویزی برای رفلاکس اسید

مسدود کننده های H2 در فرم نسخه ای (معمولاً دوزهای بالاتر از نسخه های بدون نسخه)، مسدود کننده های H2 می توانند به طور کلی سوزش سر دل را تسکین دهند و رفلاکس را درمان کنند، به خصوص اگر قبلاً هرگز درمان نکرده اید. این داروها به ویژه در کاهش سوزش معده مفید هستند، اما ممکن است برای درمان ازوفاژیت (التهابی که در مری رخ می دهد).

هیستامین تولید اسید را به خصوص بعد از غذا تحریک می کند، بنابراین مسدود کننده های H2 بهتر است 30 دقیقه قبل از غذا مصرف شوند. آنها همچنین می توانند قبل از خواب مصرف شوند تا تولید اسید در شب را سرکوب کنند.

نمونه هایی از مسدود کننده های H2

• سایمتیدین (تاگامت HB)
• فاموتیدین (Pepcid AC، Zantac 360)
• نیزاتیدین (اکسید، اکسید AR)

عوارض جانبی می تواند شامل سردرد، درد شکم، اسهال، حالت تهوع، گاز، گلودرد، آبریزش بینی و سرگیجه باشد.

مهارکننده های پمپ پروتون بسته به منبع سوزش سر دل یا ریفلاکس، پزشک می‌تواند داروهایی را تجویز کند که تولید اسید را به طور موثرتر و برای مدت طولانی‌تری نسبت به مسدودکننده‌های H2، یعنی خانواده داروهایی که پزشکان آن را مهارکننده‌های پمپ پروتون می‌نامند، مسدود می‌کنند. PPI ها بهتر است یک ساعت قبل از غذا مصرف شوند.

دکسلانسوپرازول (دکسیلانت)

اسومپرازول (نکسیوم)

لانزوپرازول (Prevacid)

امپرازول (Prilosec، Zegerid)

پانتوپرازول (پروتونیکس)

رابپرازول (Aciphex)

اکثر پزشکان معتقد نیستند که یک دارو به طور قابل توجهی موثرتر از بقیه در مدیریت رفلاکس معده است. این داروها همچنین برای محافظت از مری در برابر اسید مفید هستند تا التهاب مری بهبود یابد.

عوارض جانبی می تواند شامل سردرد، اسهال، درد شکم، نفخ، یبوست، حالت تهوع و گاز باشد.

متوکلوپرامید (Reglan) یک عامل تحریک کننده است که گاهی برای درمان سوزش معده مرتبط با رفلاکس معده استفاده می شود. عوارض جانبی رگلان می تواند جدی باشد و ممکن است شامل خواب آلودگی، خستگی، اسهال، بی قراری و مشکلات حرکتی باشد.

کدامیک برای سوزش معده بهتره

همه این داروهای بدون نسخه، به درجات مختلف، می توانند علائم سوزش معده را تسکین دهند. اگر علائم سوزش معده شدیدتری دارید که این داروها آنها را تسکین نمی دهند، یا اگر بیش از 2 هفته از این داروها استفاده کرده اید، با پزشک خودصحبت کنید. ممکن است به دارو و آزمایشات قوی تری نیاز داشته باشید تا ببینید چه چیزی باعث علائم شما می شود.