کلیه ها مواد زائد و آب اضافی را از خون (به صورت ادرار) دفع میکنند و به حفظ تعادل مواد شیمیایی (مانند سدیم، پتاسیم و کلسیم) در بدن کمک میکنند. کلیهها همچنین هورمونهایی تولید میکنند که به کنترل فشار خون کمک میکنند و مغز استخوان را برای ساخت گلبولهای قرمز خون تحریک میکنند.
بیشتر افراد دو کلیه دارند، اندامهایی که در پشت شکم قرار دارند. وظیفه اصلی کلیههای شما فیلتر کردن خون است. آنها همچنین مواد زائد را دفع کرده و مایعات بدن شما را متعادل میکنند. بیماریهای شایع کلیوی شامل بیماری کلیوی، عفونتهای کلیوی و کیستهای کلیوی است.
کلیههای شما هر ساعت یک بار تمام خون شما را تصفیه میکنند، آنچه را که نیاز دارید نگه میدارند و بقیه را دفع میکنند.

کلیهها چیست؟
کلیهها دو اندام لوبیا شکل هستند که خون شما را فیلتر میکنند. کلیههای شما بخشی از سیستم ادراری شما هستند.
کلیههای شما روزانه حدود ۲۰۰ لیتر مایع را فیلتر میکنند – به اندازهای که برای پر کردن یک وان حمام بزرگ کافی است. در طول این فرآیند، کلیههای شما مواد زائد را دفع میکنند که به صورت ادرار از بدن شما خارج میشود. اکثر افراد روزانه حدود دو لیتر ادرار میکنند. بدن شما ۱۹۸ لیتر مایع دیگر را دوباره استفاده میکند.
کلیههای شما همچنین به تعادل مایعات بدن (عمدتاً آب) و الکترولیتها کمک میکنند. الکترولیتها مواد معدنی ضروری هستند که شامل سدیم و پتاسیم میشوند.
چه کسی در معرض بیشترین خطر مشکلات کلیوی است؟
افراد مبتلا به دیابت یا فشار خون بالا بیشترین خطر مشکلات کلیوی را دارند. تصادفات یا تروما نیز میتواند به کلیههای شما آسیب برساند، مانند تصادفات رانندگی یا آسیبهای ورزشی.

عملکرد
کلیهها چه کاری انجام میدهند؟
کلیههای شما عملکردهای مهم بسیاری دارند. آنها سموم و مواد زائد را از خون شما پاک میکنند. مواد زائد رایج شامل ضایعات نیتروژن (اوره)، ضایعات عضلانی (کراتینین) و اسیدها هستند. آنها به بدن شما کمک میکنند تا این مواد را دفع کند. کلیههای شما هر دقیقه حدود نیم فنجان خون را فیلتر میکنند.
در این فرآیند:
خون از طریق یک رگ خونی بزرگ به نام شریان کلیوی به کلیههای شما جریان مییابد.
رگهای خونی کوچک در کلیه شما خون را فیلتر میکنند
خون فیلتر شده از طریق یک رگ خونی بزرگ به نام ورید کلیوی به جریان خون شما باز میگردد.
ادرار از طریق لولههای عضلانی به نام حالب (یورتر) به مثانه شما منتقل میشود.
مثانه شما ادرار را ذخیره میکند تا زمانی که آن را از طریق ادرار کردن (دفع ادرار) آزاد کنید.
کلیهها همچنین:
تعادل اسید،باز (تعادل pH) خون شما را کنترل میکنند.
اگر خون شما قند کافی نداشته باشد، قند (گلوکز) تولید میکنند.
پروتئینی به نام رنین میسازند که فشار خون را افزایش میدهد.
هورمونهای کلسیتریول و اریتروپویتین تولید میکنند. کلسیتریول شکلی از ویتامین D است که به بدن شما در جذب کلسیم کمک میکند. اریتروپویتین به بدن شما در ساخت گلبولهای قرمز خون کمک میکند. غده فوق کلیوی روی هر کلیه قرار دارد. این غده هورمونهایی از جمله کورتیزول تولید میکند که به بدن شما در پاسخ به استرس کمک میکند.
کورتیزول همچنین در موارد زیر نقش دارد:
- کنترل متابولیسم
- کاهش التهاب
- تنظیم فشار خون
- افزایش سطح قند خون
کلیههای من چگونه خون را فیلتر میکنند؟
هر کلیه حاوی بیش از یک میلیون واحد فیلترکننده به نام نفرون است. هر نفرون شامل موارد زیر است:
گلومرولها. گلومرولها گروههایی از رگهای خونی کوچک هستند که مرحله اول فیلتر کردن خون شما را انجام میدهند. سپس مواد فیلتر شده را به لولههای کلیوی منتقل میکنند. نام این فرآیند فیلتراسیون گلومرولی است.
توبولهای کلیوی. این لولههای کوچک آب، مواد مغذی و مواد معدنی مورد نیاز بدن شما (از جمله سدیم و پتاسیم) را دوباره جذب و برمیگردانند. لولهها مواد زائد، از جمله اسید و مایعات اضافی را از طریق فرآیندی به نام انتشار حذف میکنند. بدن شما مواد زائد باقی مانده را از طریق محفظههای جمعآوری کلیههای شما ارسال میکند. در نهایت، به صورت ادرار از بدن شما خارج میشود.
آیا میتوانید بدون کلیه زندگی کنید؟
شما میتوانید فقط با یک کلیه زندگی کنید. ارائه دهندگان خدمات درمانی ممکن است یکی از کلیههای شما را در نفرکتومی رادیکال خارج کنند.
اگر فردی یکی از کلیههای خود را به دلیل سرطان یا آسیبدیدگی برداشته باشد، ممکن است فقط یک کلیه داشته باشد.
اگر کلیه خود را برای پیوند کلیه به شخص دیگری اهدا کرده باشد.
فقط با یک کلیه متولد شده باشد (آژنزی کلیوی)
با دو کلیه متولد شده باشد اما فقط یکی از کلیههایش کار کند (دیسپلازی کلیه)
آناتومی کلیه
آناتومی کلیه، شامل محل قرارگیری آنها در بدن و جزئیات قسمتهایی که کلیههای شما را تشکیل میدهند
کلیههای شما کجا قرار دارند؟
کلیههای شما درست زیر قفسه سینه و پشت شکم شما قرار دارند. معمولاً یک کلیه در دو طرف ستون فقرات شما قرار دارد. کلیههای شما بین رودهها و دیافراگم قرار دارند. یک حالب هر کلیه را به مثانه شما متصل میکند.

کلیه از چه قسمتهایی تشکیل شده است؟
کلیههای شما اندامهای بسیار پیچیدهای با قسمتهای زیادی هستند. قسمتهای اصلی آناتومی کلیه شما عبارتند از:
کپسول کلیه
کپسول کلیوی از سه لایه بافت همبند یا چربی تشکیل شده است که کلیههای شما را میپوشاند. این کپسول از کلیههای شما در برابر آسیب محافظت میکند، پایداری آنها را افزایش میدهد و کلیههای شما را به بافتهای اطراف متصل میکند.
شریان کلیوی
شریان کلیوی یک رگ خونی بزرگ است که جریان خون به کلیههای شما را کنترل میکند. برای اکثر افراد در حالت استراحت، کلیههای کلیوی در هر دقیقه کمی بیش از 5 فنجان (1.2 لیتر) خون به کلیههای شما پمپ میکنند.
قشر کلیه
لایه بیرونی کلیه شما، جایی که نفرونها (واحدهای تصفیه خون) شروع میشوند. قشر کلیه همچنین هورمون اریتروپویتین (EPO) را تولید میکند که به ساخت گلبولهای قرمز خون در مغز استخوان شما کمک میکند.
مغز کلیه
مغز کلیه قسمت داخلی کلیه شماست. این قسمت شامل بیشتر نفرونها به همراه گلومرولها و لولههای کلیوی آنها است. لولههای کلیوی ادرار را به لگنچه کلیه منتقل میکنند.
پاپیلای کلیه
این ساختارهای هرمی شکل، ادرار را به حالبها منتقل میکنند. کمآبی بدن و برخی داروها – به ویژه داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)، ممکن است به پاپیلای کلیه شما آسیب برسانند.
لگنچه کلیه
این ساختار قیفی شکل، ادرار را جمعآوری کرده و آن را از طریق دو حالب به پایین منتقل میکند. ادرار از حالبها به مثانه میرود، جایی که در آن ذخیره میشود.
ورید کلیه
این ورید، رگ خونی اصلی است که خون تصفیه شده را از کلیههای شما خارج کرده و به قلب شما برمیگرداند. هر یک از کلیههای شما یک ورید کلیوی دارد.
کلیهها چه رنگی هستند؟
کلیههای شما قهوهای مایل به قرمز هستند.
اندازه کلیه چقدر است؟
هر کلیه حدود ۴ یا ۵ اینچ طول دارد، تقریباً به اندازه یک مشت.
وزن کلیهها چقدر است؟
وزن کلیههای شما متفاوت است. این تفاوتها ممکن است شامل قد، وزن، سن، شاخص توده بدنی (BMI) و محل قرارگیری شما باشد.
اگر مرد هستید، وزن کلیه راست شما ممکن است از ۱/۵ تا حدود ۱/۲ پوند (۷۹ گرم تا ۲۲۳ گرم) متغیر باشد. وزن کلیه چپ شما ممکن است از کمی کمتر از ۱/۵ تا کمی بیشتر از ۱/۲ پوند (۷۴ گرم تا ۲۳۵ گرم) متغیر باشد. وزن کلیههای شما ممکن است بین وزن یک توپ تنیس و چهار توپ تنیس باشد.
اگر زن هستید، وزن کلیه راست شما ممکن است از کمی بیشتر از ۱/۱۰ تا ۳/۵ پوند (۵۵ گرم تا ۲۷۴ گرم) متغیر باشد. وزن کلیه چپ شما ممکن است از ۳/۲۰ تا کمی کمتر از ۳/۵ پوند (۶۷ گرم تا ۲۶۱ گرم) متغیر باشد. وزن کلیههای شما ممکن است بین یک توپ تنیس و پنج توپ تنیس باشد.

چه چیزی باعث آسیب کلیه میشود؟
کلیههای شما چندین عملکرد مهم را در بدن شما انجام میدهند. بسیاری از اختلالات مختلف میتوانند بر آنها تأثیر بگذارند. بیماریهای رایجی که بر کلیههای شما تأثیر میگذارند عبارتند از:
بیماری مزمن کلیه
بیماری مزمن کلیه (CKD) ممکن است عملکرد کلیه شما را کاهش دهد. دیابت یا فشار خون بالا معمولاً باعث CKD میشود.
سرطان کلیه
کارسینوم سلول کلیوی شایعترین نوع سرطان کلیه است.
نارسایی کلیه
نارسایی کلیه ممکن است حاد (ناگهان بدتر شود) یا مزمن (کاهش دائمی عملکرد کلیههای شما) باشد. بیماری کلیوی مرحله نهایی، از دست دادن کامل عملکرد کلیه است. این بیماری نیاز به دیالیز (درمان برای فیلتر کردن خون شما به جای کلیهها) دارد.
عفونت کلیه (پیلونفریت)
اگر باکتریها با عبور از حالبها وارد کلیههای شما شوند، عفونت کلیه میتواند رخ دهد. این عفونتها باعث علائم ناگهانی میشوند. ارائه دهندگان خدمات درمانی آنها را با آنتیبیوتیک درمان میکنند.
سنگ کلیه
سنگ کلیه باعث تشکیل کریستال در ادرار شما میشود و ممکن است جریان ادرار را مسدود کند. گاهی اوقات این سنگها به خودی خود دفع میشوند. در موارد دیگر، ارائه دهندگان خدمات درمانی میتوانند برای شکستن یا برداشتن آنها درمان ارائه دهند.
کیستهای کلیه (رنال). کیسههای پر از مایع به نام کیستهای کلیه روی کلیههای شما رشد میکنند. این کیستها میتوانند باعث آسیب کلیه شوند. ارائه دهندگان خدمات درمانی میتوانند آنها را بردارند.
بیماری کلیه پلی کیستیک
بیماری پلی کیستیک (PKD) باعث تشکیل کیست روی کلیههای شما میشود. PKD یک بیماری ژنتیکی است. ممکن است منجر به فشار خون بالا و نارسایی کلیه شود. افراد مبتلا به PKD نیاز به نظارت منظم پزشکی دارند.
اختلالات بیشمار دیگری میتوانند بر کلیههای شما تأثیر بگذارند. برخی از این بیماریها عبارتند از:
اسیدوز. اسید اضافی در کلیههای شما تجمع مییابد که ممکن است مشکلات سلامتی زیادی ایجاد کند. میتواند تهدید کننده زندگی باشد.
نفریت حاد یا بینابینی. کلیههای شما ملتهب میشوند، گاهی اوقات پس از قرار گرفتن در معرض برخی آنتیبیوتیکها، که ممکن است منجر به نارسایی کلیه شود.
آزوتمی. ضایعات نیتروژن در کلیههای شما تجمع مییابد. بدون درمان، آزوتمی ممکن است کشنده باشد.
کالیکتازی. مایع اضافی باعث تورم کالیسهای شما (جایی که جمع شدن ادرار شروع میشود) میشود. بدون درمان، کالیکتازی ممکن است منجر به نارسایی کلیه شود.
نفروپاتی مرتبط با دیابت یا نفروپاتی فشار خون بالا. دیابت کنترل نشده یا فشار خون بالای مزمن باعث آسیب کلیه میشود.
بیماریهای گلومرولی باعث التهاب یا آسیب به گلومرولهای شما میشوند. بیماریهای گلومرولی ممکن است باعث نارسایی کلیه شوند.
بیماری تغییر حداقلی و سندرم نفروتیک. بیماری تغییر حداقلی و سندرم نفروتیک باعث میشوند کلیههای شما پروتئین اضافی را در ادرار آزاد کنند.
نکروز پاپیلاری. تکههایی از بافت کلیه در مدولا و پاپیلا میمیرند. بافت میتواند جدا شود و کلیههای شما را مسدود کند و منجر به نارسایی کلیه شود.
پروتئینوری. پروتئینوری به این معنی است که شما سطح بالایی از پروتئین در کلیههای خود دارید. این میتواند نشانه آسیب کلیه باشد.
پیلونفریت. این عفونت ناگهانی کلیه باعث ادم (تورم) در کلیههای شما میشود. میتواند تهدید کننده زندگی باشد.
اورمی. سمومی که معمولاً از طریق ادرار از بدن خارج میشوند، در نهایت وارد جریان خون میشوند. بدون درمان، اورمی میتواند کشنده باشد.

سالم نگه داشتن کلیه ها
انجام معاینات منظم و آزمایش خون و ادرار برای سنجش سلامت کلیههایتان مهم است. میتوانید خطر ابتلا به مشکلات کلیوی را با موارد زیر کاهش دهید:
اجتناب یا ترک سیگار و محصولات دخانی (پزشک شما میتواند به شما در یافتن راههایی برای ترک سیگار کمک کند)
کاهش مصرف نمک اضافی، که میتواند بر تعادل مواد معدنی خون شما تأثیر بگذارد
نوشیدن آب
افزایش ورزش روزانه، که میتواند فشار خون بالا را کاهش دهد
محدود کردن مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، که در صورت مصرف بیش از حد میتوانند باعث آسیب به کلیهها شوند
حفظ وزن سالم
نظارت بر سطح فشار خون
مراقبت از سطح قند خون در صورت ابتلا به دیابت

آیا نوشیدن آب زیاد برای کلیه ها مفید است؟
نوشیدن مقدار مناسب آب برای کلیههای شما مفید است. آب به کلیههای شما کمک میکند تا از طریق ادرار از شر سموم و مواد زائد خلاص شوند. همچنین به سالم ماندن رگهای خونی شما کمک میکند و رساندن مواد مغذی لازم به کلیهها توسط خون را آسانتر میکند.
همچنین ایده خوبی است که مقدار مناسبی آب بنوشید تا از سنگ کلیه و عفونتهای دستگاه ادراری (UTI) جلوگیری کنید. وقتی آب کافی در کلیههایتان دارید، احتمال تشکیل سنگ کلیه کمتر است. وقتی آب زیادی مینوشید، احتمال ابتلا به عفونت ادراری کمتر است زیرا بیشتر ادرار میکنید. ادرار کردن به دفع باکتریهایی که باعث عفونت ادراری میشوند، کمک میکند.
به طور کلی، رنگ ادرار شما میتواند نشان دهد که آیا به اندازه کافی آب مینوشید یا خیر. اگر به اندازه کافی آب مینوشید، ادرار شما باید زرد روشن یا شفاف باشد. اگر دچار کمآبی هستید، ادرار شما زرد تیره خواهد بود.
برای سالم نگه داشتن کلیه ها چقدر باید آب بنوشیم؟
به طور متوسط، مردان باید روزانه حدود ۱۳ فنجان (۳ لیتر) آب بنوشند. به طور متوسط، زنان باید روزانه حدود ۹ فنجان (کمی بیش از ۲ لیتر) آب بنوشند.
آیا نوشیدن بیش از حد آب ممکن است؟
بله، نوشیدن بیش از حد آب ممکن است. نوشیدن بیش از حد آب ممکن است باعث مسمومیت با آب یا هیپوناترمی (پرنوشی اولیه) شود. این شرایط ممکن است باعث تشنج، کما، تغییرات وضعیت ذهنی و مرگ بدون درمان شود.
درد کلیه در قسمت عمیقتر بدن و بالاتر از کمر قرار دارد. احتمالاً در پهلوها یا ناحیه میانی تا بالای کمر (اغلب زیر دندهها، در سمت راست یا چپ ستون فقرات) احساس درد خواهید کرد. درد ممکن است به نواحی دیگر، از جمله شکم یا کشاله ران، گسترش یابد.
درد کلیه ناشی از تورم یا انسداد کلیهها یا مجاری ادراری است. علائم شامل تب، حالت تهوع، استفراغ یا درد هنگام ادرار کردن است.

چه زمانی باید باید به پزشک خود مراجعه کنیم؟
بیماریهای کلیوی میتوانند علائم متفاوتی را در افراد مختلف ایجاد کنند. اگر کلیههای شما به درستی کار نمیکنند، ممکن است متوجه یک یا چند مورد از علائم زیر شوید:
تغییر در عادات ادرار یا دفع ادرار (مانند دفعات بیشتر دستشویی رفتن)
گیجی یا مشکل در تمرکز
خشکی یا خارش پوست
خستگی
فشار خون بالا (هیپرتانسیون)
گرفتگی عضلات
کم اشتهایی یا طعم فلزی غذا
درد معده یا استفراغ
تورم، به خصوص در اطراف دستها یا مچ پا
در صورت وجود موارد زیر، باید عملکرد کلیه خود را به طور منظم آزمایش کنید:
سابقه خانوادگی بیماری کلیوی
دیابت
بیماری قلبی
فشار خون بالا
چاقی یا اضافه وزن
استفاده منظم از داروهای خاص، مانند داروی فشار خون
سخن پایانی
کلیههای شما خون شما را فیلتر کرده و مواد زائد را از بدن شما خارج میکنند. کلیههای شما همچنین به تعادل مایعات و الکترولیتهای بدن شما کمک میکنند. بسیاری از شرایط مختلف ممکن است کلیههای شما را تحت تأثیر قرار دهند، بنابراین انجام اقداماتی برای سالم نگه داشتن کلیهها ضروری است. اگر در معرض خطر بالای مشکلات کلیوی هستید، آزمایش منظم ایده خوبی است.
ارسال پاسخ